Natuurlijke Voordelen van Wilde Peen

Queen Anne's Lace

Botanische naam

Daucus carota L. (soms aangeduid als ondersoort carota)

Gebruikelijke naam

Wilde wortel, vogelnestje

Familie

Apiaceae (vroeger bekend als Umbelliferae)

Gebruikte delen

De zaden worden meestal medicinaal gebruikt; de bloemen, bladeren en wortels worden soms als voedsel gebruikt.

Inheems in

Europa en het zuidwesten

Oogstrichtlijnen

Wilde wortel, is een veel voorkomende plant in bermen en afvalgebieden. Bij het oogsten is het belangrijk om plekken te kiezen die vrij zijn van verontreiniging. De zaden zijn meestal klaar om te oogsten in de late zomer of vroege herfst, nadat de bloeicyclus is afgelopen (meestal na augustus). Om te oogsten knip je gewoon de hele schermbloem af en hang je hem ondersteboven in een papieren of gazen zak op een droge, schaduwrijke plek om te voorkomen dat de zaden er tijdens het drogen afvallen. Eenmaal gedroogd kunnen de zaden van de stengels worden gescheiden. De wortels kunnen ook in de herfst worden geoogst.

Queen Anne's lace, ook wel wilde peen genoemd, is een plant die tot hetzelfde geslacht en dezelfde soort behoort als de tamme peen. De wilde wortel is echter een ondersoort en zou krachtiger medicinale eigenschappen hebben dan zijn tamme tegenhanger. De domesticatie van wilde wortelen zou hebben plaatsgevonden in Afghanistan vóór de jaren 900, maar pas in de 15e en 16e eeuw werd in Europa de oranje kleur van de gewone cultivar waargenomen.(1)

Queen Anne's Lace, heeft een rijke gebruiksgeschiedenis in de inheemse Amerikaanse culturen voor zowel medicinale als culinaire doeleinden. De bloesems werden vaak toegediend om diabetes te behandelen, terwijl de wortel werd gebruikt om de eetlust te verbeteren, huid- en bloedaandoeningen te behandelen, te helpen bij gynaecologische problemen en als vochtafdrijvend middel. Veel Indianenstammen, waaronder de Oweekeno, Sanpoil, Nespelem, Kitasoo, Haisla en Hanaksaila, gebruikten de wortel ook als voedselbron. Tegenwoordig wordt Queen Anne's Lace nog steeds gebruikt in de kruidengeneeskunde voor haar verschillende gezondheidsvoordelen. (2)

Wilde wortel kent een lange gebruiksgeschiedenis in de traditionele kruidengeneeskunde. In de Kashmiri gemeenschappen in India wordt het vaak gebruikt voor de behandeling van lever- en bloedsomloopstoornissen. In Libanon wordt het niet alleen voor medicinale doeleinden gebruikt, maar ook als voedsel. De bladeren kunnen worden toegevoegd aan salades, de wortels worden gekookt en gegeten, en de bloemschermen kunnen worden gebakken en geconsumeerd. Uit onderzoek blijkt echter dat de in Libanon aangetroffen variëteit van wilde wortel mogelijk een andere chemische samenstelling heeft dan andere variëteiten, ondanks dat ze tot dezelfde soort worden gerekend. (3)

Queen Anne's Lace, ook bekend als wilde wortel, heeft verschillende geneeskrachtige eigenschappen. Het kauwen op de zaden kan helpen tegen winderigheid en een opgeblazen gevoel, en Russische kruidendokters hebben de zaden gebruikt om darmwormen te verdrijven. De plant heeft ook krampstillende eigenschappen, die darmkrampen en kolieken kunnen verlichten. Recent onderzoek heeft aangetoond dat de vluchtige oliën in wortelzaadextract belangrijke ontstekingsremmende eigenschappen hebben, die COX-I en COX-II effectiever remmen dan geneesmiddelen als ibuprofen en aspirine. Bovendien bleek wilde wortelzaadolie in dierproeven hepatoprotectieve eigenschappen te hebben.(4)

Queen Anne's Lace wordt al eeuwenlang in de traditionele geneeskunde gebruikt vanwege haar huidhelende eigenschappen. Haar olie wordt vaak gebruikt in huidverzorgingsproducten vanwege haar antioxiderende en hydraterende eigenschappen, en vanwege haar vermogen om littekens, rimpels en ongelijkmatige teint te verminderen. In vitro studies hebben ook aangetoond dat extract van wild wortelzaad belangrijke antioxiderende en antikanker eigenschappen heeft. Russische kruidendokters hebben een kompres van gekookte, gepureerde wilde wortelwortel gebruikt voor huidverwondingen zoals brandwonden en snijwonden, terwijl dierproeven hebben aangetoond dat een crème met extract van wilde wortelwortel de wondgenezing kan versnellen en littekens kan verminderen zonder huidirritatie te veroorzaken. (5)

Dosis voor volwassenen (6)

Infusie: Om een infusie van de bovengrondse delen te maken, gebruik je 1 kop kokend water met 1 theelepel gedroogd kruid en laat je het 10 tot 15 minuten trekken, om drie keer per dag te drinken. Voor een aftreksel van de zaden gebruik je ¹/3 tot 1 theelepel per kop kokend water, ook driemaal daags te drinken. *

Tinctuur: 1 tot 2 ml (1:5 in 25%), driemaal daags. *

Hele zaden: Een flinke theelepel eenmaal daags eten.**

Plaatselijk: Wortelzaad essentiële olie moet voor gebruik verdund worden.

Veiligheid:

huidcontact met verse Queen Anne's lace kan bij sommige personen fotosensitiviteit of contactdermatitis veroorzaken. Omdat er enkele soorten van Apiaceae zijn die zeer giftig kunnen zijn, is het belangrijk om zeker te zijn van de plantidentificatie als je soorten uit deze plantenfamilie gebruikt. Giftige scheerling is een andere soort van de Apiaceae familie, maar de bladeren en stengels van giftige scheerling zijn glad, terwijl de bladeren en stengels van wilde wortel kant behaard en enigszins ruw zijn.

Acties

Abortusverwekkend,Pijnstillend,Anthelmintisch,Vruchtbaarheidsremmend,Schimmelwerend,Ontstekingsremmend,Antireumatisch,Antibacterieel,Antilithisch,Antinociceptief,Antioxidant,Antiseptisch, Karmijnachtig,Cicatrisant,Contraceptief,Deobstruerend,Spijsvertering,Diureticum,Emmenagoog,Emolliënt,Galactogoog,Hepatoprotectief,Immunomodulerend,Spasmolytisch,Stimulerend,Vermifuge

Energie

Aards, Verwarmend

Referencies:

(1)Lim, T. K. (2015). Edible medicinal and non medicinal plants: Volume 9. Springer.

(2) Moerman, D. (2003). Native American Ethnobotany: A database of plants used as drugs, foods, dyes, fibers, and more, by Native Peoples of North America. [Website]. Retrieved on 7/24/2015 from http://herb.umd.umich.edu/

(3) Shebaby, W. N., Daher, C. F., El-Sibai, M., Bodman-Smith, K., Mansour, A., Karam, M. C., & Mroueh, M. (2015). Antioxidant and hepatoprotective activities of the oil fractions from wild carrot (Daucus carota ssp. carota). Pharmaceutical biology, (ahead-of-print), 1-10.

(4) Shebaby, W. N., El‐Sibai, M., Smith, K. B., Karam, M. C., Mroueh, M., & Daher, C. F. (2013). The antioxidant and anticancer effects of wild carrot oil extract. Phytotherapy Research, 27(5), 737-744.

(5)Patil, M. V. K., Kandhare, A. D., & Bhise, S. D. (2012). Pharmacological evaluation of ethanolic extract of Daucus carota Linn root formulated cream on wound healing using excision and incision wound model. Asian Pacific Journal of Tropical Biomedicine, 2(2), S646-S655.

(6)Hoffmann, D. (2003). Medical herbalism: The science and practice of herbal medicine. Rochester, VT: Healing Arts Press.

Informatie aangeboden op Achula en op deze pagina is alleen voor educatieve doeleinden. Achula maakt geen medische claim, en is ook niet bedoeld om medische aandoeningen te diagnosticeren of te behandelen. Vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven, en personen met bekende medische aandoeningen, moeten hun bevoegde zorgverlener raadplegen alvorens een kruidenproduct in te nemen. Links naar externe sites zijn uitsluitend ter informatie. Achula onderschrijft deze niet en is op geen enkele wijze verantwoordelijk voor de inhoud ervan. Lezers moeten zelf onderzoek doen naar de veiligheid en het gebruik van kruiden of supplementen.