top of page
Zoeken

WILG

  • Foto van schrijver: Dave
    Dave
  • 30 mrt 2023
  • 4 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 13 apr 2023




Willow


Botanische naam

Salix alba

Gebruikelijke naam

Wilg, schietwilg, gewone Europese wilg, eendenwilg, jachtwilg

Familie

Salicaceae

Gebruikte delen

Schors, bladeren, wortels

Inheems in

Europa, Centraal-Azië en Noord-Afrika

Oogstrichtlijnen

Wilgenbast wordt het best geoogst in de lente, wanneer het sap van de boom stroomt en de bladknoppen zich vormen. Hoewel wilgen meestal in de buurt van water groeien, hebben die in een drogere omgeving een hoger salicinegehalte. Om wilgenstekken te oogsten zonder de boom te beschadigen, gebruik je gezonde takken met een diameter van 1 tot 3 centimeter en hak je ze in de praktijk.


 

Wilgenbast wordt al eeuwenlang gebruikt in de kruidenleer, waarbij de witte wilg de meest gebruikte soort is. Andere soorten zoals paarse wilg en breekwilg worden echter ook commercieel gebruikt. Alle wilgensoorten bevatten salicine, tannines en flavonoïden, die de belangrijkste bestanddelen zijn die voor de geneeskrachtige werking zorgen. Zolang de bast van een wilgenboom ten minste 1,5% salicine bevat, wordt hij geacht kruidenwaarde te hebben. (1)


Wilg heeft een lange gebruiksgeschiedenis in de kruidengeneeskunde. Al in 500 v. Chr. erkenden Chinese medici de pijnstillende eigenschappen ervan. Dioscorides, een Griekse arts, raadde een mengsel van gepureerde wilgenbladeren en zwarte peper aan om pijn in de onderrug te verlichten als het met wijn werd ingenomen. De oude Grieken infuseerden ook wilgenbast en -bladeren in olijfolie, die dan werd gebruikt om gewrichtspijn en ontsteking door artritis te verzachten. Vandaag de dag wordt wilg nog steeds in verschillende vormen gebruikt voor zijn geneeskrachtige werking. (2)


Wilg is al eeuwenlang een hoofdbestanddeel van de Ayurvedische geneeskunde, met een breed scala aan toepassingen voor diverse gezondheidsproblemen. Traditioneel wordt het gebruikt tegen koorts, menstruatieproblemen, hartkloppingen, inwendige bloedingen, diarree, reuma, jicht, hoofdpijn en zelfs zwaarlijvigheid. Zijn veelzijdigheid en effectiviteit hebben het tot een populaire keuze in de natuurgeneeskunde gemaakt. (3)


De wilgenboom heeft een complexe geschiedenis van symboliek. Hoewel hij in verband wordt gebracht met dualiteit, als symbool van bescherming en als bewaarder van geheimen, wordt ook geloofd dat hij het kwaad afweert. Men dacht zelfs dat het kloppen op de stam van een wilgenboom ongeluk zou afwenden, en misschien is daar zelfs de populaire uitdrukking "kloppen op hout" uit voortgekomen. (4)


Wilg werd door de eeuwen heen door verschillende culturen gebruikt voor zijn geneeskrachtige eigenschappen. Maar pas in 1828 werd het actieve bestanddeel, salicine, geïsoleerd. Aan het eind van de 19e eeuw werd in een laboratorium een synthetische versie van salicine gemaakt, salicylzuur genaamd, wat leidde tot de ontwikkeling van de hedendaagse aspirine. Als gevolg daarvan raakte wilgenbast in onbruik omdat meer mensen overgingen op synthetische aspirine als hun favoriete pijnstiller. (5)


Wilgenbast wordt al eeuwenlang gebruikt als natuurlijke pijnstiller, maar veel van het onderzoek van de laatste jaren is gericht op het actieve bestanddeel ervan, salicine, dat ook in aspirine zit. Hoewel aspirine de populairdere keuze is geworden voor pijnbestrijding, hebben studies aangetoond dat wilgenbast nog steeds effectief kan zijn. In een onderzoek uit 2010 meldden patiënten met artrose die salicine kregen een aanzienlijke vermindering van de pijn, vergeleken met degenen die een placebo kregen. Ondanks de overschaduwing van aspirine blijft wilgenbast een haalbare optie voor wie natuurlijke pijnbestrijding zoekt. (6)


 

Dosis voor volwassenen (7)


Gedroogde schors/decoctie: 3-9 g/dag 1-2 tl gedroogde bast in 8 fl oz water, 3x/dag.

Tinctuur: 15-24 mL (1:5) per dag 3-6 mL (1:5, 25%) 3x/dag.


Veiligheid:

Van wilgenbast, een natuurlijk middel dat gebruikt wordt voor pijnbestrijding, is tijdens klinisch onderzoek vastgesteld dat het allergische huidreacties veroorzaakt bij maximaal 3% van de deelnemers aan het onderzoek. Het is belangrijk op te merken dat mensen met bekende allergieën of gevoeligheden voor salicylaten, personen die antistollingsmiddelen gebruiken, en zwangere of zogende moeders het gebruik van wilgenbast moeten vermijden. Omdat wilgenbast vergelijkbare effecten heeft als aspirine, moet het met dezelfde voorzorgsmaatregelen worden gebruikt. Kinderen met symptomen van een virale infectie, met name koorts of waterpokken, mogen geen wilgenbast gebruiken, omdat het kan leiden tot het syndroom van Reye. Bovendien wordt vanwege het hoge tanninegehalte langdurig gebruik van wilgenbast afgeraden, omdat het maagdarmproblemen en mondirritatie kan veroorzaken. Personen met diarree, constipatie of bloedarmoede moeten het gebruik van wilgenbast ook vermijden.


Acties

Pijnstillend, ontstekingsremmend, antireumatisch, antioxidant, koortswerend, antiseptisch, adstringerend, koortswerend, immuunondersteunend


Energie

Verkoelend


Referencies:


(1) Foster, S., & Johnson, R.L. (2006). Desk reference to nature’s medicine. Washington, DC: National Geographic Society.

(2) Foster, S., & Johnson, R.L. (2006). Desk reference to nature’s medicine. Washington, DC: National Geographic Society.

(3) Khare, C.P. (Ed.). (2004). Indian herbal remedies: Rational Western therapy, ayurvedic, and other traditional usage, botany. Heidelberg, Germany: Springer-Verlag.

(4) Foster, S., & Johnson, R.L. (2006). Desk reference to nature’s medicine. Washington, DC: National Geographic Society.

(6) Schmid, B., Tschirdewahn, B., Kötter, I., Guenaydin, I., Luedtke, R., Selbman, H.K., … Heide, L. (2010). Analgesic effects of willow bark extract in osteoarthritis: Results of a clinical double-blind trial. Focus on Alternative and Complementary Therapies, 3, 186. https://doi.org/10.1111/j.2042-7166.1998.tb00927.x

(7) Hoffmann, D. (2003). Medical Herbalism: The science and practice of herbal medicine. Rochester, VT: Healing Arts Press.



 



 
 
bottom of page